Onder een afdakje, met het ritmische getik van een tropische stortbui op de achtergrond, schrijf ik deze blog.
Als coassistent heb ik in 2017 drie maanden in Suriname gewoond en afgelopen maand mocht ik dankzij mijn werk opnieuw van dit mooie land genieten. Afgelopen week zijn we met Viruskenner op twee middelbare scholen geweest. Zo komen we met Viruskenner al jarenlang bij het Nassy Brouwer College en is dit altijd een bijzondere en warme ervaring. De leerlingen waren wederom enthousiast en hingen aan de lippen van professor van Gorp toen hij zijn presentatie over virologie en global health hield. Wij waren op onze beurt net zo onder de indruk; de leerlingen stelden slimme vragen en beschikten al over veel basiskennis! We kijken dan ook uit naar de presentaties die ze op de einddag zullen geven.
Over kennis gesproken, aansluitend aan Viruskenner zijn we onze eigen kennis gaan oppoetsen op de 29e editie van het Surinaamse Immunologie en Infectieziekten Symposium. In het kader van mijn promotieonderzoek gaf ik een presentatie over de behandeling van immuungecompromitteerde COVID-19 patiënten. Eric deelde zijn kennis over Mpox en de infectieuze complicaties van Biologicals. Het waren drie interactieve dagen en er heerste een gemoedelijke sfeer met ruimte voor grapjes.
Toen mijn EMC-collega’s weer teruggingen naar Nederland, ben ik nog even gebleven. Vorig jaar hebben we een samenwerking opgezet met het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP), waarbij we de vraagstelling van mijn promotieonderzoek ook in een Surinaams cohort onderzoeken. Samen met Anfernee Neus, een ambitieuze Surinaamse student die bezig is met het afronden van zijn Geneeskunde opleiding, heb ik de afgelopen maand hard gewerkt om hier vooruitgang mee te boeken. Aan alles komt een einde, zo ook aan deze prachtige ervaring in Suriname. Maar wie weet presenteren Anfernee en ik volgend jaar wel onze resultaten op de veelbelovende 30e editie van het symposium?